Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ɔpseˈderə(n)/ |
Afbreking | ob·se·de·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) obsedeer | (ik) obsedeerde |
(jij) obsedeert | (jij) obsedeerde |
(hij) obsedeert | (hij) obsedeerde |
(wij) obsederen | (wij) obsedeerden |
(jullie) obsederen | (jullie) obsedeerden |
(gij) obsedeert | (gij) obsedeerdet |
(zij) obsederen | (zij) obsedeerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) obsedere | (dat ik) obsedeerde |
(dat jij) obsedere | (dat jij) obsedeerde |
(dat hij) obsedere | (dat hij) obsedeerde |
(dat wij) obsederen | (dat wij) obsedeerden |
(dat jullie) obsederen | (dat jullie) obsedeerden |
(dat gij) obsederet | (dat gij) obsedeerdet |
(dat zij) obsederen | (dat zij) obsedeerden |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
obsederend, obsederende | (hebben) geobsedeerd |
Engels | obsess |
---|---|
Esperanto | obsedi |
Faeröers | finnast at; gera seg inn á; nerva |
Frans | obséder |
Portugees | obsedar; obsediar; perseguir |
Spaans | obsesionar |