Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /orijɛnˈterə(n)/ |
Hyphenation | ori·en·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) orienteer | (ik) orienteerde |
(jij) orienteert | (jij) orienteerde |
(hij) orienteert | (hij) orienteerde |
(wij) oriënteren | (wij) orienteerden |
(jullie) oriënteren | (jullie) orienteerden |
(gij) orienteert | (gij) orienteerdet |
(zij) oriënteren | (zij) orienteerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) oriëntere | (dat ik) orienteerde |
(dat jij) oriëntere | (dat jij) orienteerde |
(dat hij) oriëntere | (dat hij) orienteerde |
(dat wij) oriënteren | (dat wij) orienteerden |
(dat jullie) oriënteren | (dat jullie) orienteerden |
(dat gij) oriënteret | (dat gij) orienteerdet |
(dat zij) oriënteren | (dat zij) orienteerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
oriënteer | oriënteert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
oriënterend, oriënterende | (hebben) georiënteerd |
Catalan | orientar |
---|---|
English | orientate |
Esperanto | orienti |
Papiamento | orientá |
Portuguese | orientar |
Spanish | orientar |