Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /redəˈnerə(n)/ |
Hyphenation | re·de·ne·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) redeneer | (ik) redeneerde |
(jij) redeneert | (jij) redeneerde |
(hij) redeneert | (hij) redeneerde |
(wij) redeneren | (wij) redeneerden |
(jullie) redeneren | (jullie) redeneerden |
(gij) redeneert | (gij) redeneerdet |
(zij) redeneren | (zij) redeneerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) redenere | (dat ik) redeneerde |
(dat jij) redenere | (dat jij) redeneerde |
(dat hij) redenere | (dat hij) redeneerde |
(dat wij) redeneren | (dat wij) redeneerden |
(dat jullie) redeneren | (dat jullie) redeneerden |
(dat gij) redeneret | (dat gij) redeneerdet |
(dat zij) redeneren | (dat zij) redeneerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
redeneer | redeneert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
redenerend, redenerende | (hebben) geredeneerd |
Catalan | raonar |
---|---|
English | reason |
Esperanto | rezoni |
Faeroese | hugsa |
French | raisonner |
German | räsonieren; schließen; urteilen |
Spanish | razonar |