Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /kɔndoˈleːrə(n)/ |
Hyphenation | con·do·le·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) condoleer | (ik) condoleerde |
(jij) condoleert | (jij) condoleerde |
(hij) condoleert | (hij) condoleerde |
(wij) condoleren | (wij) condoleerden |
(jullie) condoleren | (jullie) condoleerden |
(gij) condoleert | (gij) condoleerdet |
(zij) condoleren | (zij) condoleerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) condolere | (dat ik) condoleerde |
(dat jij) condolere | (dat jij) condoleerde |
(dat hij) condolere | (dat hij) condoleerde |
(dat wij) condoleren | (dat wij) condoleerden |
(dat jullie) condoleren | (dat jullie) condoleerden |
(dat gij) condoleret | (dat gij) condoleerdet |
(dat zij) condoleren | (dat zij) condoleerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
condoleer | condoleert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
condolerend, condolerende | (hebben) gecondoleerd |
Catalan | condol |
---|---|
English | express condolences; express sympathy; express sympathy with |
Esperanto | kondolenci |
German | Beileid bezeigen; kondolieren; sein Beileid aussprechen |
Portuguese | dar pêsarmes a; expressar condolências a |
Saterland Frisian | kondolierje |
Spanish | dar el pésame a |