Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔnˈdɛkə(n)/ |
Trennung | ont·dek·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ontdek | (ik) ontdekte |
(jij) ontdekt | (jij) ontdekte |
(hij) ontdekt | (hij) ontdekte |
(wij) ontdekken | (wij) ontdekten |
(jullie) ontdekken | (jullie) ontdekten |
(gij) ontdekt | (gij) ontdektet |
(zij) ontdekken | (zij) ontdekten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ontdekke | (dat ik) ontdekte |
(dat jij) ontdekke | (dat jij) ontdekte |
(dat hij) ontdekke | (dat hij) ontdekte |
(dat wij) ontdekken | (dat wij) ontdekten |
(dat jullie) ontdekken | (dat jullie) ontdekten |
(dat gij) ontdekket | (dat gij) ontdektet |
(dat zij) ontdekken | (dat zij) ontdekten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ontdek | ontdekt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ontdekkend, ontdekkende | (hebben) ontdekte |
Afrikaans | ontdek |
---|---|
Dänisch | afsløre; opdage |
Deutsch | abdecken; entdecken; enthüllen; freilegen |
Englisch | discover; detect; find out |
Esperanto | malkovri |
Französisch | découvrir; dépouiller |
Italienisch | scoprire |
Latein | reperire |
Luxemburgisch | entdecken |
Niederdeutsch | untdekken |
Papiamento | deskubrí |
Portugiesisch | descobrir; desvendar; revelar |
Rumänisch | descoperi |
Saterfriesisch | äntdäkke; änthülje; oudäkke |
Schwedisch | upptäcka |
Spanisch | descubrir |
Tschechisch | odhalit; odhalovat; odkrýt; objevit |
Westfriesisch | ûntdekke |