Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈʋɑntrɑu̯ʋə(n)/ |
Trennung | wan·trou·wen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) wantrouw | (ik) wantrouwde |
(jij) wantrouwt | (jij) wantrouwde |
(hij) wantrouwt | (hij) wantrouwde |
(wij) wantrouwen | (wij) wantrouwden |
(jullie) wantrouwen | (jullie) wantrouwden |
(gij) wantrouwt | (gij) wantrouwdet |
(zij) wantrouwen | (zij) wantrouwden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) wantrouwe | (dat ik) wantrouwde |
(dat jij) wantrouwe | (dat jij) wantrouwde |
(dat hij) wantrouwe | (dat hij) wantrouwde |
(dat wij) wantrouwen | (dat wij) wantrouwden |
(dat jullie) wantrouwen | (dat jullie) wantrouwden |
(dat gij) wantrouwet | (dat gij) wantrouwdet |
(dat zij) wantrouwen | (dat zij) wantrouwden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
wantrouw | wantrouwt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
wantrouwend, wantrouwende | (hebben) gewantrouwd |
Dänisch | mistro |
---|---|
Deutsch | mißtrauen |
Englisch | distrust; suspect; mistrust; misdoubt |
Esperanto | malfidi |
Französisch | se méfier |
Isländisch | vantreysta |
Norwegisch | mistro |
Papiamento | deskonfiá |
Schwedisch | misstro |