Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔntˈsiːrə(n)/ |
Trennung | ont·sie·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ontsiert | (ik) ontsierde |
(jij) ontsiert | (jij) ontsierde |
(hij) ontsiert | (hij) ontsierde |
(wij) ontsieren | (wij) ontsierden |
(jullie) ontsieren | (jullie) ontsierden |
(gij) ontsiert | (gij) ontsierdet |
(zij) ontsieren | (zij) ontsierden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ontsiere | (dat ik) ontsierde |
(dat jij) ontsiere | (dat jij) ontsierde |
(dat hij) ontsiere | (dat hij) ontsierde |
(dat wij) ontsieren | (dat wij) ontsierden |
(dat jullie) ontsieren | (dat jullie) ontsierden |
(dat gij) ontsieret | (dat gij) ontsierdet |
(dat zij) ontsieren | (dat zij) ontsierden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ontsiert | ontsiert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ontsierend, ontsierende | (hebben) ontsierd |
Deutsch | verunstalten |
---|---|
Englisch | deface; mar |
Esperanto | malbeligi |
Portugiesisch | afear |