Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ləɣerə(n)/ |
Trennung | le·ge·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) legeer | (ik) legeerde |
(jij) legeert | (jij) legeerde |
(hij) legeert | (hij) legeerde |
(wij) legeren | (wij) legeerden |
(jullie) legeren | (jullie) legeerden |
(gij) legeert | (gij) legeerdet |
(zij) legeren | (zij) legeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) legere | (dat ik) legeerde |
(dat jij) legere | (dat jij) legeerde |
(dat hij) legere | (dat hij) legeerde |
(dat wij) legeren | (dat wij) legeerden |
(dat jullie) legeren | (dat jullie) legeerden |
(dat gij) legeret | (dat gij) legeerdet |
(dat zij) legeren | (dat zij) legeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
legeer | legeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
legerend, legerende | (hebben) gelegeerd |