Synonyme: in tegenspraak zijn met, tegenwerpen, wederspreken
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈteɣə(n)sprekə(n)/ |
Trennung | te·gen·spre·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) spreek tegen | (ik) sprak tegen |
(jij) spreekt tegen | (jij) sprak tegen |
(hij) spreekt tegen | (hij) sprak tegen |
(wij) spreken tegen | (wij) spraken tegen |
(jullie) spreken tegen | (jullie) spraken tegen |
(gij) spreekt tegen | (gij) spraakt tegen |
(zij) spreken tegen | (zij) spraken tegen |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) tegenspreke | (dat ik) tegensprake |
(dat jij) tegenspreke | (dat jij) tegensprake |
(dat hij) tegenspreke | (dat hij) tegensprake |
(dat wij) tegenspreken | (dat wij) tegenspraken |
(dat jullie) tegenspreken | (dat jullie) tegenspraken |
(dat gij) tegenspreket | (dat gij) tegenspraket |
(dat zij) tegenspreken | (dat zij) tegenspraken |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
spreek tegen | spreekt tegen |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
tegensprekend, tegensprekende | (hebben) tegengesproken |
Deutsch | widersprechen; Einwände machen; Einwände erheben |
---|---|
Englisch | contradict; gainsay |
Esperanto | kontraŭdiri |
Italienisch | contraddire |
Portugiesisch | contestar; contradizer |
Russisch | розражать |
Saterfriesisch | juunbaale; wierspreeke |
Spanisch | contradecir |
Tschechisch | odmlouvat; odporovat |
Westfriesisch | abbelearje |