Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /frɑŋˈkerə(n/ |
Trennung | fran·ke·ren |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) frankeer | (ik) frankeerde |
(jij) frankeert | (jij) frankeerde |
(hij) frankeert | (hij) frankeerde |
(wij) frankeren | (wij) frankeerden |
(jullie) frankeren | (jullie) frankeerden |
(gij) frankeert | (gij) frankeerdet |
(zij) frankeren | (zij) frankeerden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) frankere | (dat ik) frankeerde |
(dat jij) frankere | (dat jij) frankeerde |
(dat hij) frankere | (dat hij) frankeerde |
(dat wij) frankeren | (dat wij) frankeerden |
(dat jullie) frankeren | (dat jullie) frankeerden |
(dat gij) frankeret | (dat gij) frankeerdet |
(dat zij) frankeren | (dat zij) frankeerden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
frankeer | frankeert |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
frankerend, frankerende | (hebben) gefrankeerd |
Deutsch | frankieren; freimachen |
---|---|
Englisch | prepay; stamp |
Esperanto | afranki |
Färöerisch | frímerkja |
Französisch | affranchir |
Italienisch | affrancare; pestare |
Katalanisch | franquejar |
Portugiesisch | franquear; selar |
Saterfriesisch | frankierje |
Spanisch | franquear |
Ungarisch | bérmetesít |