Aussprache | /ˈsɪtə/ |
---|---|
Trennung | sit·te |
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) sit | (ik) siet /siət/ |
(do) sitst | (do) sietst |
(hy) sit | (hy) siet /siət/ |
(wy) sitte | (wy) sieten |
(jimme) sitte | (jimme) sieten |
(sy) sitte | (sy) sieten |
Imperativ | |
sit | |
Perfektpartizip | |
(hawwe) sitten | |
Infinitiv II | |
sitten |
Afrikaans | sit |
---|---|
Dänisch | sidde |
Deutsch | sitzen |
Englisch | sit |
Englisch (Altenglisch) | sittan |
Esperanto | sidi |
Färöerisch | sita |
Finnisch | istua |
Französisch | être assis; sièger |
Hawaiisch | noho |
Italienisch | essere seduto |
Jamaikanisches Kreolisch | sidong |
Jiddisch | זיצן |
Kabylisch | qqim |
Katalanisch | seure |
Latein | sedere |
Malaiisch | duduk |
Niederdeutsch | sitten |
Niederländisch | zitten |
Norwegisch | sitte |
Papiamento | sinta |
Polnisch | siedzieć; siadać |
Portugiesisch | estar sentado; ter assento |
Russisch | посидеть; сидеть |
Saterfriesisch | sitte |
Schottisch Gälisch | suidh |
Schwedisch | sitta |
Spanisch | estar sentado |
Sranan | sidon |
Suaheli | ‐kaa |
Thai | นั่ง |
Tschechisch | sedět |
Türkisch | oturmak |
Ungarisch | ül |
Walisisch | eistedd |