Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | ko·in·cid·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | koincido | koincidoj |
Accusatief | koincidon | koincidojn |
Engels | coincidence |
---|---|
Nederlands | een toevallige samenloop van omstandigheden; samenloop; coïncidentie; samenloop van omstandigheden |