Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Afbreking | in·dign·i |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | indignas |
Verleden tijd | indignis |
Toekomende tijd | indignos |
Voorwaardelijke wijs | |
indignus | |
Gebiedende wijs | |
indignu |
Actieve deelwoorden | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | indignanta |
Verleden tijd | indigninta |
Toekomende tijd | indignonta |
Deens | ærgre sig |
---|---|
Duits | aufgebracht sein; entrüstet sein; sich entrüsten; sich empören; unwillig sein |
Engels | be indignant; be irritated; resent |
Fins | närkästyä |
Frans | s’indigner |
Grieks | αγανακτώ |
IJslands | gremjast |
Nederlands | verontwaardigd zijn; zich ergeren; zich verontwaardigen |
Noors | ergre seg |
Portugees | indignar‐se; sentir indignação |
Saterfries | apbroacht weese; sik äntrustje |
Spaans | indignarse |
Westerlauwers Fries | ergerje |
Zweeds | harmas |