Part of speech | common noun |
---|---|
Hyphenation | mi·nistr·o |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominative | ministro | ministroj |
Accusative | ministron | ministrojn |
Afrikaans | minister |
---|---|
Catalan | ministre |
Czech | ministr |
Danish | minister |
Dutch | bewindsman; minister |
English | minister; secretary |
Faeroese | ráðharri |
French | ministre |
German | Minister |
Icelandic | sendiherra |
Jamaican Patois | minista |
Luxemburgish | Minister |
Papiamento | minister |
Polish | górnik; minister |
Portuguese | ministro |
Saterland Frisian | Minister |
Scots | meenister |
Scottish Gaelic | ministear |
Spanish | ministro |
Swahili | waziri |
Swedish | departementschef; minister |
Turkish | bakan |
Welsh | gweinidog |
West Frisian | minister |