Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | or·don·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | ordonas |
Präterium | ordonis |
Futur | ordonos |
Konditional | |
ordonus | |
Imperativ | |
ordonu |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | ordonanta | ordonata |
Präterium | ordoninta | ordonita |
Futur | ordononta | ordonota |
Afrikaans | beveel; gelas |
---|---|
Deutsch | anordnen; befehlen; gebieten; verordnen; vorschreiben |
Englisch | command; order; tell; dictate; direct |
Färöerisch | skipa fyri |
Finnisch | käskeä |
Französisch | commander; enjoindre; ordonner; sommer |
Katalanisch | manar; ordenar |
Luxemburgisch | befielen; virschreiwen |
Niederländisch | bevelen; bevel geven; gebieden; gelasten; sommeren; verordenen; voorschrijven; verordonneren; ordonneren |
Polnisch | rozkazywać |
Portugiesisch | dar ordem; mandar; ordenar; prescrever |
Rumänisch | comanda; ordona |
Russisch | велеть; приказать; приказывать |
Saterfriesisch | anoardenje; befeele; feroardenje; foarschrieuwe; foarskrieuwe; gebjoode |
Schwedisch | befalla; påbjuda |
Spanisch | mandar; ordenar |
Thai | สั่ง |
Westfriesisch | befelje |