Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | e·rar·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | eraras |
Präterium | eraris |
Futur | eraros |
Konditional | |
erarus | |
Imperativ | |
eraru |
Aktive Partizipien | |
---|---|
Präsens | eraranta |
Präterium | erarinta |
Futur | eraronta |
Afrikaans | hom vergis |
---|---|
Albanisch | gaboj |
Dänisch | tage fejl |
Deutsch | sich irren; irren; sich versehen; sich täuschen; abirren; auf Abwege geraten |
Englisch | err; be wrong; be mistaken |
Finnisch | erehtyä |
Französisch | se tromper |
Italienisch | errare; sbagliarsi |
Katalanisch | equivocar‐se; errar |
Latein | errare |
Niederländisch | abuis zijn; dwalen; een fout maken; ernaast zitten; het bij het verkeerde eind hebben; zich misgrijpen; zich vergissen; de fout in gaan |
Papiamento | kiboká; kibuká |
Polnisch | błądzieć; mylić się |
Portugiesisch | cair em erro; enganar‐se; equivocar‐se; errar |
Rumänisch | greși |
Russisch | блуздать |
Saterfriesisch | dweele; sik ferdwo |
Schwedisch | fela; mistaga sig; mista sig |
Spanisch | equivocarse; errar |
Suaheli | ‐kosa |
Türkisch | aldanmak |
Westfriesisch | fersinne jin |