Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɹiːzn/ |
Trennung | rea·son |
Shaw‐Alphabet | 𐑮𐑰𐑟𐑯 |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(I) reason | (I) reasoned |
(thou) reasonest | (thou) reasonedst |
(he) reasons, reasoneth | (he) reasoned |
(we) reason | (we) reasoned |
(you) reason | (you) reasoned |
(they) reason | (they) reasoned |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(I) reason | (I) reasoned |
(thou) reason | (thou) reasoned |
(he) reason | (he) reasoned |
(we) reason | (we) reasoned |
(you) reason | (you) reasoned |
(they) reason | (they) reasoned |
Imperativ | |
reason | |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
reasoning | reasoned |
Deutsch | räsonieren; schließen; urteilen |
---|---|
Esperanto | rezoni |
Färöerisch | hugsa |
Französisch | raisonner |
Katalanisch | raonar |
Niederländisch | redeneren |
Spanisch | razonar |