Pronunciation | /ˈkɛnən/ |
---|---|
Part of speech | verb |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ich) kenne | (ich) kannte |
(du) kennst | (du) kanntest |
(er) kennt | (er) kannte |
(wir) kennen | (wir) kannten |
(ihr) kennt | (ihr) kanntet |
(sie) kennen | (sie) kannten |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(ich) kenne | (ich) kennte |
(du) kennest | (du) kenntest |
(er) kenne | (er) kennte |
(wir) kennen | (wir) kennten |
(ihr) kennet | (ihr) kenntet |
(sie) kennen | (sie) kennten |
Imperative mood | |
(du) kenne | |
(ihr) kennt | |
kennen Sie | |
Participles | |
Present participle | Past participle |
kennend | (haben) gekannt |
Afrikaans | ken |
---|---|
Albanian | di |
Catalan | conèixer |
Czech | znát |
Danish | kende |
Dutch | bekend zijn met; kennen |
English | know |
English (Old English) | gecnawan |
Esperanto | koni |
Faeroese | kenna |
Finnish | tuntea |
French | connaître |
Icelandic | þekkja |
Italian | conoscere |
Jamaican Patois | nuo |
Low German | kennen |
Malay | kenal |
Norwegian | kjenne |
Papiamento | konosé |
Polish | znać |
Portuguese | conhecer; saber |
Romanian | cunoaște; ști |
Russian | знать |
Saterland Frisian | kanne |
Spanish | conocer |
Sranan | sabi |
Swahili | ‐jua |
Swedish | känna |
Turkish | tanımak |
West Frisian | kenne |
Yiddish | קענען |